Antiquitäten

Ort koronny - 1754 EC. Popiersie średnie z rękawem - jeden z wariantów. Mennica: Lipsk. Kopicki 2111. Stan: 2/2-. Prawie na całej powierzchni piękny połysk menniczy. Miejscami bardzo drobne zmatowienia. Jeden z wielu wariantów.

Ort koronny - 1754 EC. Popiersie z naramiennikiem zbroi - jeden z wariantów. Mennica: Lipsk. Kopicki 2111. Stan: 2-/2. Prawie na całej powierzchni piękny połysk menniczy. Bardzo dobra prezencja. Jeden z wielu wariantów. Popiersie z naramiennikiem częściej występuje w roczniku 1755.

Ort koronny - 1755 EC. Popiersie z naramiennikiem zbroi - jeden z wariantów. Mennica: Lipsk. Kopicki 2113. Stan: 2. Prawie na całej powierzchni piękny połysk menniczy. Bardzo dobra prezencja. Jeden z wielu wariantów.

Ort koronny - 1755 EC. Małe szerokie popiersie z naramiennikiem zbroi. Mennica: Lipsk lub jedna z mennic pruskich. Kopicki 2113. Stan: 3-/3. Ładna, delikatna patyna, staranne wybicie. Dobra prezencja. Rzadki wariant z naramiennikiem i bardzo małym szerokim popiersiem. W tabelach skupu z początków panowania Stanisława Augusta "małe główki" figurowały jako osobno wyceniona pozycja. Nie wiadomo jednak jakie dokładnie orty kryły się pod tą nazwą.

Ort koronny - 1755 EC. Szerokie popiersie - "Efraim". Mennica: jedna z mennic pruskich (?). Kopicki 2113. Stan: 2. Prawie na całej powierzchni oryginalne srebrzenie i piękny połysk menniczy. Jedynie na szacie i policzku małe prześwity słabszego srebra. Bardzo staranne bicie, piękna prezencja. Emisje pruskie były bite w zdobytych mennicach saskich, a później także w pruskich. Ilość srebra w tych monetach była stopniowo obniżana. Z czasem, gdy pogłębiał się haos na polskim rynku, coraz mniej dbano o podobieństwo pruskich wyrobów do pięknie bitych pierwowzorów. Dlatego typowe "efraimki" są monetami bardzo niestarannie bitymi. Tu oferujemy egzemplarz o obniżonej zawartości srebra, lecz pięknie zachowany i bardzo starannie wybity. Typ rzadki w tym stanie i w tej jakości wybicia.

Ort koronny - 1755 EC. Szerokie popiersie, szeroka tarcza, małe litery w napisach. Mennica: Lipsk. Kopicki 2113. Stan: 2. Prawie na całej powierzchni oryginalne srebrzenie i piękny połysk menniczy. Bardzo staranne bicie, piękna prezencja. Uwaga: resztki lakieru - wskazane fachowe umycie przed ewentualnym gradingiem. Ciekawy i rzadki wariant z bardzo drobnymi literami w napisie. Piękny egzemplarz!

Ort koronny - 1755 EC. Szerokie popiersie - "Efraim" (?). Mennica: jedna z mennic pruskich (?). Kopicki 2113. Stan: 2. Prawie na całej powierzchni oryginalne srebrzenie i piękny połysk menniczy pod delikatną patyną. Bardzo staranne bicie, piękna prezencja. Emisje pruskie były bite w zdobytych mennicach saskich, a później także w pruskich. Ilość srebra w tych monetach była stopniowo obniżana. Z czasem, gdy pogłębiał się haos na polskim rynku, coraz mniej dbano o podobieństwo pruskich wyrobów do pięknie bitych pierwowzorów. Dlatego typowe "efraimki" są monetami bardzo niestarannie bitymi. Tu oferujemy egzemplarz o lekko obniżonej zawartości srebra, lecz pięknie zachowany i bardzo starannie wybity. Typ rzadki w tym stanie i w tej jakości wybicia.

Ort koronny - 1756 EC. Szerokie, małe popiersie - jeden z wariantów. Mennica: Lipsk. Kopicki 2115. Stan: 2-. Prawie na całej powierzchni połysk menniczy. Bardzo dobra prezencja.

Ort koronny - 1756 EC. Szerokie, małe popiersie - jeden z wariantów. Mennica: Lipsk. Kopicki 2115. Stan: 2-/2. Na całej powierzchni połysk menniczy. Bardzo dobra prezencja.

Ort koronny - 1756. Bez liter EC. Mennica: jedna z mennic pruskich. Kopicki 2114 R2, Tyszkiewicz - nie notuje tego rocznika, rocznik 1753 bez liter 30?. Stan: 2-/2. Prawie na całej powierzchni tła oryginalne srebrzenie i połysk, trochę niestaranne bicie, typowe dla późnych emisji pruskich, jednak bardzo dobra prezencja. Wariant orta z datą 1756 bez literek EC. Tyszkiewicz nie znał tego rocznika, lecz rocznik 1753 wycenia bardzo wysoko. Ocena Kopickiego ewidentnie zaniżona w stosunku do innych monet Augusta III. Jest to typowa późna emisja pruska - niska próba srebra, prymitywny stempel i niestaranne wybicie. Prawdopodobnie wszystkie orty bez liter są pochodzenia pruskiego, tak jak i rzadkie roczniki dwuzłotówek. Tu oferujemy egzemplarz orta w pięknym stanie zachowania. W tym stanie duża rzadkość!

Dwuzłotówka koronna - 1753. 8 gr. Oznaczenie nominału pisanymi literami. Mennica: Lipsk. Kopicki 2118 R2. Stan: 3+. Resztki połysku pod delikatną patyną. Staranne bicie. Bardzo dobra prezencja. Oryginalna ( pełnowartościowa ) emisja. Oryginalne 2-złotówki będące frakcją talara są zdecydowanie rzadkimi monetami. Pospolite są jedynie 2-złotówki pochodzenia pruskiego, a i to tylko późne, "toporne" emisje. Ciekawe i rzadkie są egzemplarze z "pisanym" oznaczeniem nominału. Stylistycznie tworzą one jedną serię z szóstakami oznaczanymi Sz oraz połówkami szóstaka 1/2 Sz.

Dwuzłotówka koronna - 1753. Starany rysunek i wybicie - prawdopodobnie bardzo wczesna emisja pruska. Mennica: Lipsk (?). Stan: 2-/3+. Prawie na całej powierzchni srebrzenie i połysk menniczy, lekko złocisty odcień. Bardzo dobra prezencja. Sądząc z wagi, staranności wykonania stempli i starannego wybicia, jest to bardzo wczesna emisja pruska, wybita prawdopodobnie w zajętej mennicy lipskiej. Rzadka. Pospolite są jedynie prymitywne późne 2-złotówki pochodzenia pruskiego.

Dwuzłotówka koronna - 1753. Starany rysunek - prawdopodobnie wczesna emisja pruska. Mennica: Lipsk (?). Stan: 3. Resztki połysku. Miejscami ciemne nawarstwienia. Dobra prezencja. Sądząc z wagi, staranności wykonania stempli i starannego wybicia, jest to wczesna emisja pruska, wybita prawdopodobnie w zajętej mennicy lipskiej. Rzadka. Pospolite są jedynie późne 2-złotówki pochodzenia pruskiego.

Półtalar koronny - 1754 EDC. Jeden z wariantów popiersia i tarczy herbowej. Mennica: Lipsk. Kopicki 2129 R5, Tyszkiewicz 20. Stan: 3. Ładna delikatna patyna. Staranne bicie. Bardzo dobra prezencja. Rzadki i ładny półtalar.

Talar koronny - 1754 EDC. Jeden z wariantów popiersia i tarczy herbowej. Mennica: Lipsk. Kopicki 2134 R1. Stan: 2+. Mocne wybicie - czytelne loki nad uchem i krzyże na tarczy górnej Pogoni. Lekko złocisty połysk menniczy na całej powierzchni. Piękna prezencja. Wspaniały stan zachowania. Słowa zachęty są tu zbędne. Zalecane oględziny w naturze!

Talar koronny - 1755 EDC. Jeden z wariantów popiersia i tarczy herbowej. Mennica: Lipsk. Kopicki 2137 R1. Stan: 3. Małe - około 1 mm - wyłuszczenie na awersie. Delikatna patyna. Staranne bicie. Dobra prezencja.

Szeląg gdański - 1753 WR. Czyste srebro. Kopicki 7717 R5, CNG 400-Ib. Stan: 2/2-. Prawie na całej powierzchni piękny połysk pod delikatną patyną. Piękna prezencja. Rzadka i atrakcyjna próba.

Szeląg gdański - 1761 REOE. Czyste srebro. Kopicki 7724 R5, CNG 402-IIb. Stan: 2-/3+. Przewaga połysku pod delikatną patyną. Bardzo dobra prezencja. Rzadka i atrakcyjna próba.

Szeląg gdański - 1761 REOE. Kopicki 7722 R2, CNG 402-II. Stan: 2-. Czytelne najbardziej wypukłe szczegóły, równe tłoczenie, jednolita brązowa patyna. Bardzo dobra prezencja.

Szóstak gdański - 1760 REOE. Kopicki 7746 R2. Stan: 3+/2-. Prawie na całej powierzchni oryginalne srebrzenie z połyskiem menniczym. Na krawędzi mała wada blacghy. Bardzo dobra prezencja. Dość rzadka moneta w ładnym stanie zachowania.

Szóstak gdański - 1763 R - OE. Brak litery E pod tarczą herbową. Mennica: jedna z mennic pruskich (?). Kopicki -, CNG -, 27 GGN 273 ten egzemplarz. Stan: 3+/2-. Prawie na całej powierzchni tła oryginalne srebrzenie, płytkie i niestaranne bicie. Dość dobra prezencja. Bardzo rzadka odmiana, dotychczas znana z tego jednego egzemplarza. Prawdopodobnie jest to odmiana pruskiego pochodzenia, jak można sądzić z dość niskiej próby srebra i niestarannego bicia typowego dla późnych efraimków. Duża rzadkość, być może unikat.

Ort gdański - 1760 REOE. Duży wieniec na rewersie. Kopicki 7769 R2, CNG-420-IIa. Stan: 3+. Przewaga połysku w tle, bardzo delikatna patyna, trochę zbyt słabe wybicie, ale z zachowaniem pełnej cytelności. Dobra prezencja.

1/12 Talara - 1763 F.W.ôF. Mennica: Drezno. Kopicki 11551 R. Stan: 2+. Piękny połysk menniczy na całej powierzchni, delikatna złocista patyna, minimalna końcówka blachy. Piękna prezencja. Pospolita monetam lecz nieprzeciętny stan zachowania.

Talar - 1763 St / F.W.ôF. Mennica: Drezno. Kopicki 11559. Stan: 3. Bardzo ładna patyna podkreślająca rysunek. Bardzo dobra prezencja. Jeden z kilku wariantów.

Talar - 1767 EDC. Mennica: Drezno. Kopicki 11600 R2. Stan: 2/2+. Połysk na całej powierzchni tła, delikatna złocista patyna. Piękna prezencja. Zdecydowanie ponadprzeciętny stan zachowania.

Talar - 1768 EDC. Mennica: Drezno. Kopicki 11601 R2. Stan: 3+. Resztki połysku pod patyną. Dobra prezencja.

Szóstak próbny - 1766 FS. Mennica: Kraków. Plage 1, Kopicki 2285 R7, Berezowski 232 80 zł, Tyszkiewicz 35, H.Czapski 3071 R4. Od roku 1765 konsekwentnie wprowadzano w Polsce reformę walutową. Uniwersał ogłaszający wprowadzenie do obiegu nowych nominałów srebrnych ukazał się 10 lutego 1766 roku. Stare monety miały pozostać w obiegu tylko do początków września...

Szeląg bez daty. Monogram mały. Mennica: Kraków. Plage 4, Kopicki 2157 R8, Berezowski 1 ? ( ca ), Tyszkiewicz 50?, H.Czapski 5348 R8. Stan: 3+. Mocne i równe wybicie, piękna ciemnozielona lekko błyszcząca patyna, bardzo dobra prezencja. Bardzo rzadka moneta; przez niektórych uważana za próbną. Wysokie notowania we wszystkich katalogach. Plage notuje dwa typy bez daty: z małym monogramem i skupionymi napisami na rewersie oraz z dużym monogramem i rozsuniętymi napisami na rewersie. Tu oferujemy ten pierwszy typ.

Grosz miedziany - 1765 g. Wieniec z podwójnych i potrójnych listków, bez jagódek. Mennica: Kraków. Plage 25. Stan: 2-. Jasnobrązowa gładka patyna, staranne bicie. Bardzo dobra prezencja. Istnieje co najmniej 20 typów groszy z roku 1765. Niektóre z nich mogą być pochodzenia pruskiego. Żaden z dotychczas opublikowanych katalogów nie zawiera szczegółowych ocen rzadkości poszczególnych typów.

Grosz miedziany - 1767 G. Duży monogram pod płaską koroną. Wieniec z podwójnych i potrójnych listków, bez jagódek. Mennica: Kraków. Plage 90. Stan: 2-/3+. Ciemnobrązowa patyna, staranne bicie. Bardzo dobra prezencja. Istnieje co najmniej 26 typów groszy z roku 1767. Niektóre z nich mogą być pochodzenia pruskiego. Żaden z dotychczas opublikowanych katalogów nie zawiera szczegółowych ocen rzadkości poszczególnych typów.

Grosz miedziany - 1772 g. Długie końce gałązek w wieńcu. Mennica: Warszawa. Plage 104, Tyszkiewicz 1,5. Stan: 2/2-. Przewaga połysku pod delikatna czerwonobrązową patyną, nieznaczne zanieczyszczenia blachy. Bardzo dobra prezencja. Rzadszy rocznik. Jeden z dwóch wariantów występujących w tym roczniku.

Grosz miedziany - 1783 EB Długie końce gałązek w wieńcu. Mennica: Warszawa. Plage 121. Stan: 3+. Dobrze czytelne perełki na obręczach koron, ciemnobrązowa trochę niejednolita patyna. Dobra prezencja.

Grosz miedziany - 1787 EB. "GROSZ Z MIEDZI KRAIOWEY". Mennica: Warszawa. Plage 128 , Kopicki 2218 R4, Berezowski 73 - 10zł, Tyszkiewicz 6. Stan: 3. Częściowo czytelne perełki na obręczach koron, dość mocne i równe wybicie, piękna ciemnozielona lekko błyszcząca patyna. Dobra prezencja. Grosze z takim napisem wyemitowano w niewielkich nakładach w latach 1786, 1787 i 1788. Były to emisje okolicznościowe, mające upamiętnić fakt wydobycia w Polsce miedzi. Z podobnym mapisem wybito także trojaki oraz niezwykle rzadkie półgrosze. Są to monety lubiane i chętnie włączane do zbiorów. Spośród groszy najrzadszy jest rocznik 1786 (Berezowski 15 zł), rocznik 1787 niewiele ustępuje rzadkością poprzedniemu. Tylko ostatni rocznik - 1788, choć też dość rzadki, jest jesnak od poprzednich znacznie częściej spotykany.

Grosz miedziany - 1790 EB. Mennica: Warszawa. Plage 132. Stan: 2-. Czytelne perełki na obu koronach, małe skaleczenie na awwersie, ładna ciemna patyna. Bardzo dobra prezencja.

Grosz miedziany - 1791 MV. Znak mennicy MV zamiast inicjałów EB. Mennica: Warszawa. Plage 134, Kopicki 2224 R3, Tyszkiewicz 3, Berezowski 79 - 3zł. Stan: 3. Ładna brązowa patyna, jaśniejsza na wypukłościach, równe i mocne wybicie. Dobra prezencja. Znak Mennicy Warszawskiej zaczęto stosować na szerszą skalę w roku 1792. Znakiem tym były literki MV dla monet z napisami łacińskimi oraz literki MW dla monet z napisami polskimi. Tylko nieliczne grosze ze znakiem MV noszą datę 1791. Są to rzadkie monety. Oferujemy tu egzemplarz w bardzo atrakcyjnym, jak na ten wariant, stanie zachowania.

Grosz miedziany - 1792 MV. Mennica: Warszawa. Plage 136. Stan: 2-. W centrum trochę zbyt słaby nacisk stempla, lecz prawie na całej powierzchni połysk pod delikatną jasnobrązową patyną, na awersie wykruszenie stempla. Bardzo dobra prezencja.

Grosz miedziany - 1793 MV. Mennica: Warszawa. Plage 137. Stan: 2-. Piękna ciemnobrązowa gładka patyna, na awertsie trochę drobnych zadrapań.

Trojak miedziany - 1766 G. Mennica: Warszawa (?) lub Kraków. Literatura: Plage 156. Stan: NGC AU-50, s2-/2. Czytelne loki na skroni, gładka, jednolita ciemnobrązowa patyna. Dobra prezencja - zgodna ze stanem orzeczonym przez NGC. Piękna moneta. Plage notuje dwie zbliżone odmiany - z wąskimi i z szerokimi orłami (Plage 156 i 157).

Trojak miedziany - 1791 EB. Mennica: Warszawa. Plage 199. Stan: 3+. Ucho na portrecie jeszcze czytelne, ciemnobrązowa ładna patyna. Dobra prezencja.

10 Groszy miedzianych (1/3 Złotego) - 1787 EB. Mennica: Warszawa. Plage 232, Kopicki 2288. Stan: 3+/2-. Na prawie całej powierzchni tła oryginalne srebrzenie i lekko stłumiony połysk. Dobra prezencja. Pierwszy rok emisji tego nominału.

10 Groszy miedzianych (1/3 Złotego) - 1790 EB. Mennica: Warszawa. Plage 235, Kopicki 2291. Stan: 2-/3+. Na prawie całej powierzchni tła oryginalne srebrzenie i minimalnie stłumiony połysk. Bardzo dobra prezencja. Pierwszy rok emisji tego nominału.

Złotówka (4 Grosze Srebrne) - 1787 EB. Mennica: Warszawa. Plage 295, Kopicki 2376. Stan: 2-. Prawie na całej powierzchni połysk menniczy, trochę zbyt słabe wybicie, nieznaczny justunek na rewersie. Piękny połyskowy egzemplarz.

Dwuzłotówka (8 Groszy srebrnych , 1/4 Talara) - 1768 IS. Mennica: Warszawa. Plage 315. Stan: NGC AU-50, s2/2+. Wyraźne loki na skroni, bardzo nieznaczny justunek na rewersie, częściowo polysk w tle. Bardzo dobra prezencja - zgodna ze stanem orzeczonym przez NGC. Piękna moneta. Plage notuje dwie zbliżone odmiany różniące się kształtem wieńca i korony (Plage 314 i 315).

Dwuzłotówka (8 Groszy Srebrnych , 1/4 Talara) - 1783 EB. Mennica: Warszawa. Plage 335. Stan: 2-. Przewaga połysku w tle, delikatna patyna, prawie niezauważalny justunek, delikatna patyna. Bardzo dobra prezencja. Ceniony typ przejściowy z nowym portretem i starym rewersem bity w latach 1783-85.

Dwuzłotówka (8 Groszy Srebrnych , 1/4 Talara) - 1789 EB. Mennica: Warszawa. Plage 341. Stan: 2+. Czytelne loki na skroni, na całej powierzchni piękny połysk menniczy, minimalny justunek na rewersie, na awersie na lewo od portretu ślad zapadania się stempla. Moneta bez patyny. Piękna prezencja.

Półtalar próbny - 1771. Późniejsza odbitka oryginalnych stempli. Głowa króla zwrócona w prawo, wokoło napis: STANISLAUS AUGUSTUS.D.G.REX POLON.M.D.LITU / Piec menniczy, u góry napis: VINCIT FRAUDEM , w odcinku data: 1771. Mennica: Warszawa. Plage 473. Tyszkiewicz 18 ( w przeciwieństwie do mniejszych nominałów, Tyszkiewicz nie rozróżnia w wycenie starych i nowych odbitek póltalarów i talarów ) Berezowski 386 - 50zł ( wycena dla starych odbitek ) 20.Aukcja WCN 563 ( ten sam egzemplarz ) cena uzyskana 4450zł + 10% H.Czapski 3130 R4 ( lecz tam egzemplarz poprawnej wagi - 10,18g ). Stan: 2. Czytelne najbardziej wypukłe szczegóły, połysk w tle i lekko matowy rysunek, w zagłębieniach złocista patyna. W tle ślady czyszczenia stempla w formie drobnych wypukłych rysek.

Półtalar - 1778 EB. Mennica: Warszawa. Plage 364, Kopicki 2473 R2. Stan: 3-/3. Równe i mocne wybicie, piękna patyna, dobra prezencja.

Półtalar - 1788 EB. Mennica: Warszawa. Plage 371 , Kopicki 2447 R. Stan: 3-/3. Równe i mocne wybicie, delikatna patyna, dobry naturalny wygląd. Najłatwiejszy do zdobycia polski półtalar.

Talar sześciozłotowy - 1794. Mennica: Warszawa. Plage 373, Kopicki 2487 R. Stan: 3+/3. Delikatna patyna, niewielki justunek.

Talar sześciozłotowy - 1795. Mennica: Warszawa. Plage 374, Kopicki 2488 R. Stan: 2+. Trochę zbyt słaby nacisk stempla, połysk menniczy w tle i lekko matowy rysunek, w powiększeniu widoczna luźna siatka mikrouszkodzeń. Piękny egzemplarz. Talary z roku 1795 są trochę rzadsze od rocznika 1794.